در ماده 230 قانون مجازات اسلامی (1)

زنا عبارت است از جماع مرد و زنی که علقه زوجیت بین آن ها نبوده و از موارد وطی به شبهه نیز نباشد. رابطه نامشروع عملی دو جانبه یعنی توافق دو نفر (زن و مرد) اجنبی بر نوعی از روابط جنسی ناقص غیر از زنا و امثال آن است، لذا صرف مکالمه تلفنی، قدم زن در پارک یا خیابان، مکاتبه و ... رابطه نامشروع به معنی یادشده نیست.