سوال ۵۹ در خصوص مرور زمان تعقیب و شکایت

خیر .بنده در عرایض پیشین خودم در چند مرحله گفتم که ماده ۱۰۶ در زمینه شکایت است و فقط مرور زمان تعقیب را تخصیص زده و نه مرور زمان صدور حکم‌ را.ضمنا باز هم در نظرات پیشین خودم عرض کردم که مقنن در حالت کلی برای تمام جرایم تعزیزی ماده ۱۰۵ را مقرر کرد و بعد در ماده ۱۰۶ برای جرایم قابل گذشت مهلت های تعقیب را به یکسال تخصبص زده .و این یعنی مهلت ۷ ساله به یکباره برای جرایم قابل گذشت به یکسال کاهش یافته و مهلت ۷ ساله ناکارآمد میشود.ولی این به معنای این نیست که مرور زمان تعفیب برای این نوع جرایم بلا موضوع است .خیر.اتفاقا اینجاست که تبصره ماده ۱۰۶ این بلا موضوع را دوباره با شرطی موضوع یا میبخشد و دقیقا جایی که اینبار مرور زمان تعقیب برای جرایم قابل گذشت قبل از مرور زمان شکایت یکساله به اتمام می رسد. یعنی مقنن در نهایت طی ماده ۱۰۵ و ۱۰۶ این نتیجه را میگیرد که در صورتی قابل گذشت بودن جرم مواعد ماده ۱۰۵ به یکسال تخصبص و کاهش می بابد(شرح صدر ماده ۱۰۶) ولی در صورتی که این یکسال قبل و کمتر از مواعد ۱۰۵ باشد(شرح تبصره ماده ۱۰۶) چون در صورت کمتر بودن مواعد ۱۰۵ نسبت به یکسال این تخصیص یکساله تحت عنوان این تبصره زودتر مشمول مرور زمان میشود. یعنی یک تخصیص و سپس شرطی در همین تخصیص.
یعنی هم ماده ۱۰۶ تخصیص است و هم در شرایطی خاص باز هم ماده ۱۰۵ شامل جرایم قابل گذشت میشود .

با سلام و شب بخیر این نظر شما هم قابل توجه است ولی باز تبصره ماده ۱۰۶ چگونه مرور زمان تعقیب را برتی جرام قابل گذشت احیا می‌کند؟؟؟؟؟ از طرفی ما مرور زمان‌صدور حکم به معنای خاص نداریم و مرور زمان اقدام تحقیقی داریم ولی اگر قائل به نظر شما باشیم باز عملا طرح ماده ۱۰۵ برای جرائم قابل گذشت بی معنا بوده و قانون گذار عملی لغو انجام داده.