زنا و مجازات آن و انواع زنا از نظر قانون

در اسلام به رابطه ی جنسی (شامل مقعدی، مهبلی) بین زن و مرد بدون آنکه رابطه زوجیت میان آنان برقرار باشد زنا گفته می شود. زنی که مرتکب زنا شده باشد را زانیه و مردی که مرتکب زنا شده باشد را زانی می نامند. 

یکی از انواع زنا، زنای غیر محصنه است. در این نوع زنا فردی که اقدام به زنا می کند زن یا مردی مجرد است. یعنی اگر زنی مجرد با مردی مجرد زنا کنند این زنا در دسته ی زنای غیر محصنه قرار می گیرد. 

در ماده ی 225 قانون مجازات اسلامی قانونگذار حکم زنای غیر محصنه را صد ضربه شلاق دانسته است. این مجازات یک مجازات حدی است باید توجه داشت که مرتکب برای اینکه مشمول این مجازات باشد حتما باید زنا را با آگاهی و اراده و در زمان بلوغ کامل انجام داده باشد.

زنای مرد و زنی که یکی یا هر دوی آنها دارای همسر باشند را زنای محصنه می نامند. به زنی که شوهر دارد ولی با مرد دیگری زنا می کند محصنه و به مردی که زن دارد ولی با زن دیگری زنا می کند محصن می گویند. 

زنای محصنه زمانی تحقق می‌یابد که زن یا مرد همسردار اولا عاقل باشد ثانیا بالغ باشد ثالثا غلام یا کنیز نباشد رابعا امکان آمیزش با همسر خود در طول شبانه روز بدون هیچگونه مانعی را داشته باشد. 

طبق ماده ٢٢۵ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ٩٢ ، حکم زنا برای محصن یا محصنه ، رجم است . بنابراین طبق این ماده ، حکم زنای مردی که همسر دائم دارد و عاقل است با زن دیگر و همچنین، حکم زنای زنی که همسر دائم دارد با مرد دیگر ، رجم یا همان سنگسار می باشد.

باید توجه داشت که حکم رجم یا سنگسار برای زمانی است که بتوان زنا را ثابت کرد . اگر امکان اجرای مجازات رجم وجود نداشته باشد ، دادگاه صادر کننده حکم قطعی بعد از موافقت رئیس قوه قضاییه ، در صورتی که جرم با بینه ثابت شده باشد ، مجازات اعدام را صادر خواهد کرد، در غیر این صورت یعنی زمانی که نه بتوان سنگسار را انجام داد و نه اعدام را مجازات صد ضربه شلاق در نظر گرفته می‌شود .

اولین راه اثبات زنا ، اقرار خود زانی است . یعنی اگر کسی خودش اعتراف کند که اقدام به زنا کرده است ، مشمول مجازات این جرم می شود . باید دقت داشت که اقرار خود شخص نیز دارای شرایطی است:

اولا شخصی که اعتراف به زنا می کند باید عاقل و بالغ باشد. 

دوما فرد باید با اراده خودش اقرار به زنا کند و در این کار اختیار داشته باشد

 سوما فرد باید چهار مرتبه به اینکه زنا کرده است اقرار کند اقرار کمترموجب اثبات زنا نمی شود . 

 و در آخر اقرار باید حتما نزد قاضی باشد ، اقرار نزد سایر افراد از اعتبار ساقط است. 

راه دیگری که برای اثبات زنا وجود دارد، شهادت شهود است . در قانون برای شهادت در مورد زنا و برای اثبات آن شرایطی است تا کسی نتواند بی دلیل و از روی سوء قصد اقدام به شهادت کند.

چهار مرد عادل که انجام زنا را دیده باشند 

یا سه مرد و دو زن انجام زنا را دیده باشند 

وقتی گفته می شود که انجام زنا را دیده باشند یعنی این تعداد فرد باید دیده باشند که رابطه جنسی به طور کامل انجام شده است یعنی دیده شده باشند که آلت مرد به اندازه ختنه گاه وارد آلت زن شده است . 

نکته مهم اینکه شرایط در نظر گرفته شده برای شهادت جرم زنا تقریبا غیر قابل انجام است. 

راه دیگری که برای اثبات جرم زنا وجود دارد علم قاضی نسبت به آن مسئله است . علم قاضی یعنی این که به یک صورتی به قاضی اثبات شود که جرم اتفاق افتاده است بنابراین اگر برای قاضی جرم محرز شود می تواند حکم صادر کند. 

تفاوت زنای محصنه و غیر محصنه فقط در مجرد یا متاهل بودن شخص زناکار است. 

نکته ی قابل توجه این است که در صورتی که زن یا مرد متاهل شرایط نزدیکی با همسر دائمی خود را به هر دلیلی اعم از مسافت طولانی، بیماری و.. نداشته باشند زنا از نوع زنای غیر محصنه خواهد بود و مجازات زنای غیر محصنه نیز جاری خواهد شد.